Zmiana opatrunku
Pod pojęciem opatrunku kryje się wiele różnych środków mających na celu ochronę i przyspieszenie gojenia ran oraz urazów. Każdy z nas miał w swoim życiu kontakt z kilkoma rodzajami opatrunków, jednak w przypadku osób chorych, wymagających specjalistycznej pomocy, zwykłe opatrunki nie wystarczą dlatego wszystkie materiały, którymi lekarz posługuje się w trakcie opatrywania zranionego miejsca, są w pełni sterylne i dostosowane do specyfiki rany.
Lekarz zdejmuje opatrunek w rękawiczkach za pomocą pęsety. Kolejnym krokiem jest kontrola rany. Oceniana jest m.in. wielkość i głębokość rany, zasięg tworzenia się nabłonka, rozmiary i właściwości nalotów oraz martwic, stopień tendencji do krwawień, występowanie i właściwości ziarninowania. Następnie lekarz oczyszcza ranę oraz jej okolice. Po opatrzeniu, sterylną pęsetą, nakłada się nowy opatrunek- jego rodzaj uzależniony jest od specyfiki rany. Przy mniejszych ranach opatrunek mocowany jest za pomocą plastrów. Aby uniknąć zsuwania się opatrunku przy większych ranach, wskazane jest mocowanie go na całej powierzchni, na przykład za pomocą plastrów włókninowych. Opatrunki, które nie zostały umocowane stabilnie, mogą powodować podrażnienia ruchowe rany oraz prowadzić do zakłóceń i opóźnień w gojeniu.
Dla niezakłóconego procesu gojenia ważna jest delikatna zmiana opatrunku oraz właściwy moment zmiany. Częstość zmiany opatrunku zależna jest od stanu rany i właściwości opatrunku. W miarę możliwości należy unikać niepotrzebnych zmian, ponieważ każda z nich zakłóca spokój rany. Na zmianę opatrunku trzeba zgłosić się natychmiast, jeśli:
- pacjent uskarża się na bóle,
- występuje gorączka,
- opatrunek jest rozmiękczony i zanieczyszczony lub przestał być chłonny,
- poluzuje się mocowanie opatrunku.